Geschiedenis en Herkomst van Patience Klondike
De geschiedenis van Patience, ook wel bekend als Solitaire, vindt waarschijnlijk zijn oorsprong in Noord-Europa, mogelijk in Scandinavië of Duitsland. Dit kaartspel, dat ongeveer 300 jaar geleden populair begon te worden aan het begin van de 17e eeuw, werd oorspronkelijk "Patience" genoemd, wat geduld betekent. Deze naam werd gekozen omdat het spel, zelfs in die tijd, bekend stond om zijn vele varianten en om het geduld dat nodig was om het te spelen. Aan het einde van de 18e eeuw begonnen verschillende schrijvers het spel "solitaire" of "solitary" te noemen, vanwege het feit dat het vaak alleen werd gespeeld.
Herkomst en Geschiedenis van Patience Spellen
Voor dit artikel over de geschiedenis van Patience heb ik vooral gekeken naar de herkomst van het spel Patience Klondike, dat momenteel het meest gespeelde solitaire spel ter wereld is. Om een nauwkeurig beeld te schetsen van de geschiedenis van Patience Klondike, heb ik oude boeken over Patience bestudeerd en verschillende krantenartikelen doorgenomen om een volledig overzicht te krijgen van de ontwikkeling van dit fascinerende spel.
1788: De Eerste Beschrijvingen van een Patience Spel in een Boek
De vroegste verwijzingen naar Patience dateren uit het einde van de 18e eeuw. Een opmerkelijk boek uit deze periode is “Das Neue Königliche L’Hombre-Spiel”, een Duits boek dat voornamelijk gaat over het kaartspel L'Hombre, maar ook de regels en beschrijvingen van een spel genaamd “patiencespiel” bevat. Hoewel directe verwijzingen naar “patiencespiel” in dit specifieke boek moeilijk te bevestigen zijn zonder toegang tot het originele manuscript, suggereert historisch onderzoek dat solitaire-achtige spellen in deze tijd al wijdverspreid waren in Europa.
"Das Neue Königliche L’Hombre-Spiel" was destijds vooral in Duitsland een bekend boek en werd regelmatig heruitgegeven. Andere werken uit dezelfde periode suggereren dat varianten van solitaire al populair waren en vaak werden opgenomen in spelverzamelingen. David Parlett, een gerenommeerd historicus op het gebied van kaartspellen, suggereert dat dit boek mogelijk de basis heeft gelegd voor wat we nu kennen als solitaire spellen.
“Grandfather’s Patience” als een van de Oudste Solitaire Spellen
Een van de vroegste solitaire varianten die specifiek werd genoemd, is “Grandfather’s Patience”. Hoewel dit spel aanvankelijk werd gespeeld door twee spelers, evolueerde het al snel naar een solitaire variant. Dit benadrukt hoe aanpasbaar patience spellen zijn, die zich door de eeuwen heen hebben aangepast aan de voorkeuren van hun spelers. Deze vroege beschrijvingen geven ons inzicht in hoe patience spellen zich hebben ontwikkeld en aangepast aan verschillende sociale en culturele contexten.
Patience in de 19e Eeuw
Halverwege de 19e eeuw had Patience zich stevig gevestigd in zowel Europa als Amerika. Het spel werd vaak genoemd in boeken en tijdschriften van die tijd, waaronder "Illustrated Games of Patience" door Lady Adelaide Cadogan, dat voor het eerst werd gepubliceerd in 1870. Dit boek was een van de eerste uitgebreide collecties van solitaire spellen en werd vele malen herdrukt en uitgebreid. Het werk van Lady Cadogan was belangrijk omdat het gedetailleerde instructies en illustraties bevatte van meer dan 30 verschillende spellen, wat bijdroeg aan de standaardisatie en verspreiding van solitaire varianten over de hele wereld.
Patience, Solitaire of Solitary Patience?
De verwarring over de naamgeving van het spel, of het nu Patience, Solitaire of Solitary wordt genoemd, is het gevolg van verschillende culturele interpretaties en vertalingen. In Groot-Brittannië werd het spel oorspronkelijk "Patience" genoemd, terwijl het in Amerika al snel "Solitaire" werd genoemd vanwege het solitaire karakter. In beide regio's werd het spel aanvankelijk met meerdere spelers gespeeld, maar naarmate de populariteit toenam, werd de solitaire variant de norm. Deze naamgeving weerspiegelt zowel het solitaire karakter van het spel als de culturele evolutie ervan door de eeuwen heen.
Een illustratief voorbeeld van de populariteit en naamgeving van solitaire spellen in de 19e eeuw is te vinden in het artikel van W. Pole, “Games at cards for one player”, uit november 1874 in Macmillan’s Magazine. Dit artikel benadrukt de groeiende populariteit van solitaire spellen en de verandering in hun naamgeving, passend bij de solitaire aard van het spel.
In de laatste twee decennia van de 19e eeuw verschenen er verschillende boeken over Patience, waaronder werken van Professor Hoffman, Cavendish en William Dick. De populariteit van Solitaire groeide sterk en veel schrijvers begonnen zich exclusief te richten op solitaire spellen, terwijl ze eerder schreven over kaartspellen zoals Whist en Bridge.
De Eerste Referenties naar Patience zoals we het Nu Spelen
De eerste gedocumenteerde vermelding van het solitaire spel zoals we dat nu kennen, komt uit 1894. In het boek “Patience: A Series of Games with Cards” van Ednah Dow Littlehale Cheney wordt op bladzijde 117 het spel “Triangle” beschreven. Dit spel herkennen we tegenwoordig als Klondike, een van de meest populaire varianten van Solitaire.
Slechts drie jaar later, in 1897, beschreef Mary Whitmore Jones het spel opnieuw onder de naam “Triangle” in deel 3 van haar boek “Games of patience for one or more players”. Tegen het begin van de 20e eeuw werd het spel verder gedocumenteerd in "Games of Patience. Illustrated By Numerous Diagrams" van Tarbart (Thomas de la Rue), dat in 1905 in het Verenigd Koninkrijk werd gepubliceerd.
De voortdurende documentatie van deze spellen in verschillende boeken en tijdschriften benadrukt de blijvende populariteit van Solitaire en het belang van gedetailleerde spelregels voor de standaardisatie van het spel wereldwijd.
In de serie Patience Pioniers van Patience.nl wordt de geschiedenis van alle schrijvers en hun Patience boeken wereldwijd uitgebreid besproken. Deze serie biedt een diepgaande kijk op de evolutie en varianten van Solitaire spellen en hoe ze hun weg hebben gevonden naar huiskamers over de hele wereld.
Klondike, Canfield en de Verwarring Over Namen
Aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw verschenen verschillende solitaire spellen onder verschillende namen, wat leidde tot enige verwarring. Het spel "Klondike", zoals we het nu kennen, werd voor het eerst genoemd in boeken uit het begin van de 20e eeuw, zoals "Hoyle’s Games – autograph edition" uit 1907, uitgegeven door de McClure Company. Hoewel sommige boeken de namen "Klondike" en "Canfield" door elkaar gebruikten, werd "Klondike" uiteindelijk de standaardnaam voor deze populaire solitaire variant.
Patience Geschiedenis Conclusie
De exacte oorsprong van het spel Patience, zoals we dat tegenwoordig kennen, blijft een mysterie. De meeste beschrijvingen van het spel dateren uit de late 19e en vroege 20e eeuw, wat suggereert dat het in die periode is ontstaan. Of de bedenker nu een onbekende was of een beroemdheid uit die tijd, het is duidelijk dat niemand had kunnen voorspellen hoe immens populair dit spel zou worden. Wat wel zeker is, is dat Patience in al zijn varianten een blijvende impact heeft gehad op de wereld van kaartspellen en nog steeds wereldwijd geliefd is.
Dit artikel “Geschiedenis en herkomst van Patience Klondike” is geschreven door J. Romme, op basis van de volgende bronnen.
Bronnen
- Das neue königlijke l’Hombre – 1788
- Neuer Spiel-Almanach fürs Jahr 1798
- Neuestes Spielbuch: nebst einer gründlichen Anweisung zu einer leichten – 1810
- Macmillan’s Magazine, Volume 31 – 1875
- Patience: A Series of Games with Cards – 1894
- Games of patience for one or more players – 1897
- Games of Patience. Illustrated By Numerous Diagrams – 1905
- Hoyle’s Games – autograph edition – 1907
- The complete book of Solitaire and Patience – 1949